e-Επιμελητήριο - για ηλεκτρονικά πιστοποιητικά και πληρωμές συνδρομών χωρίς αναμονή

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ 100 ΧΡΟΝΩΝ ΤΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Δημοσιεύθηκε στις 18/12/2019 14:18

Εκλεκτικοί προσκεκλημένοι,

Θα ήθελα όλους σήμερα που βρίσκεστε εδώ αλλά και τα χιλιάδες μέλη που δεν βρίσκονται να σας ευχαριστήσω .Να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας ,για την τιμή που μας κάνετε να βρίσκεστε εδώ ,για να γιορτάσετε μαζί μας τα 100 χρόνια από την ίδρυση του επιμελητηρίου Ιωαννίνων  και όλους αυτούς  τα χιλιάδες μέλη που στηρίζουν καθημερινά το επιμελητήριο Ιωαννίνων .

Αισθανόμαστε τυχεροί που ακριβώς πριν από 100 χρόνια με το βασιλικό διάταγμα δημιουργήθηκε ο επιμελητηριακός θεσμός ,το επιμελητήριο Ιωαννίνων για την ακρίβεια επιμελητήριο σε όλη την Ήπειρο με έδρα τα Ιωάννινα  .Σε μια δύσκολη εποχή για την χώρα ,σε μια εποχή που τα Γιάννενα απελευθερώνονταν και άρχισαν να βγαίνουν δειλά δειλά μπροστά εκείνοι οι άνθρωποι που στήριξαν τα πρώτα βήματα της επιχειρηματικότητας  για να βρισκόμαστε εμείς σήμερα εδώ και να μιλάμε για την 4Η Βιομηxανική επανάσταση .

Μέχρι το 1912 και για πολύ χρόνο μετά απ' αυτόν, τα εμπορεύματα έρχονταν και έφευγαν από την Ήπειρο ακτοπλοϊκώς. Το λιμάνι της Πρέβεζας δέχονταν τον κύριο όγκο των εμπορευμάτων, ενώ ακόμα η πλοϊμότητα του Λούρου επέτρεπε στα καΐκια να φτάνουν μέχρι την Πέτρα , στις αποθήκες της οποίας φόρτωναν και ξεφόρτωναν εμπορεύματα. Ήταν βέβαια ολόκληρη περιπέτεια να φτάσουν ή να φύγουν τα εμπορεύματα από τα Γιάννινα, ιδιαίτερα στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου αιώνα, που οι συγκοινωνίες ήταν πολύ σημαντικό πρόβλημα, αλλά οι δαιμόνιοι έμποροι και βιοτέχνες των Ιωαννίνων τα κατάφερναν.

Η άνθιση του εμπορίου και της βιοτεχνίας στα Γιάννινα σημειώθηκε στα χρόνια του Αλή Πασά, όταν η πόλη βγήκε από την αφάνειά της και δικτυώθηκε με την Ευρώπη, άλλωστε την εποχή αυτή, ιδρύθηκαν πολλά προξενεία στην πρωτεύουσα της Ηπείρου, τα οποία συνέβαλα αποφασιστικά στις εμπορικές συναλλαγές της Ηπείρου και κυρίως των Ιωαννίνων, με τις αγορές της Ευρώπης. Από την εποχή του Αλή, είχαν δημιουργηθεί οι συνθήκες αστικοποίησης της πόλης. Το εμπόριο και η βιοτεχνία βρήκαν κατάλληλο έδαφος και με μικρές διακυμάνσεις ευδοκίμησαν μέχρι την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου. Τα καλά σχολεία της πόλης και οι επαφές των ταξιδιωτών εμπόρων, που με τα καραβάνια τους έφταναν παντού, άλλαξαν την αγροτική οικονομία της περιοχής και βλέπουμε την αλλαγή να σημειώνεται στον τρόπο ζωής των κατοίκων της πόλης, όταν δημιουργούνται μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις και βιοτεχνίες σημαντικών για την εποχή προδιαγραφών.

Ήταν λοιπόν, σπουδαίος και σημαντικός παράγοντας το εμπόριο για τον τόπο και μπορούμε να πούμε ότι συνέλαβε αποφασιστικά στη διατήρηση της εθνικής ταυτότητας, αφού ήταν κυρίως σε χέρια Ελλήνων, ενώ σημαντικό τμήμα του ήταν στα χέρια της Ισραηλιτικής Κοινότητας.

Η πόλη μέχρι το 1913, ήταν ένα από τα πλέον σημαντικά κέντρα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία σχεδίαζε τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα, τη σιδηροδρομική της σύνδεση με το Μοναστήρι. Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την εποχή αυτή, πλην της ωρίμανσης του εμπορικού κόσμου, πλην των δεκάδων κορυφαίων εμπόρων που δημιούργησε, ότι εκπροσωπείται από δύο πολύ σημαντικές μορφές: τον Γεώργιο Σταύρου και τον Γεώργιο Χρηστάκη Ζωγράφο, ενώ όπως όλοι γνωρίζουν, είναι αναρίθμητοι οι μεγάλοι δωρητές και ευεργέτες, δημιουργοί οικονομικών θαυμάτων, στις χώρες της διασποράς του Ελληνισμού.

 

Όλα αυτά πριν την απελευθέρωση της πόλης των Ιωαννίνων .Μετά την απελευθέρωση της όμως η πόλη των Ιωαννίνων  έχασε τη σημασία της και έγινε μια μικρή τυπική χώρα στα σύνορα πλέον του Ελληνικού κράτους παρ' όλα αυτά, ο εμπορικός κόσμος, που ήταν ακόμα σε κατάσταση άνθισης, οργανώνεται και το 1919 μετά την υπογραφή του Βασιλικού διατάγματος ,  ιδρύεται το "Εμπορικόν και Βιομηχανικόν Επιμελητήριον Ιωαννίνων", το οποίο είναι από τα αρχαιότερα της χώρας.

Η παρουσία του Επιμελητηρίου είναι ιδιαίτερα σημαντική για τα χρόνια που ακολουθούν την ίδρυσή του και αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο, πάνω στον οποίο στηρίχθηκε η οικονομική ανάκαμψη της περιοχής και φυσικά η ανάκαμψη του εμπορικού κόσμου μέχρι το 1940. Με την εισβολή των Ιταλογερμανών στην περιοχή όλα σταμάτησαν και η πόλη έπεσε σε μαρασμό και σε λήθαργο, από τον οποίο ουδέποτε κατάφερε να συνέλθει εξαιτίας της αδιαφορίας που επέδειξε το κράτος προς την περιοχή.

Όσες προσπάθειες έγιναν, βασίστηκαν στην ιδιωτική πρωτοβουλία, με πάρα πολλές δυσκολίες. Δυστυχώς αποτέλεσμα αυτής της αδιαφορίας ήταν να φτάσει η Ήπειρος στην τελευταία θέση της Ελλάδας, στην τελευταία θέση της Ευρώπης, ελπίζοντας πάντοτε στην ανάκαμψη.

 

Το Επιμελητήριο λειτούργησε ως μικτό Επιμελητήριο (Εμποροβιομηχανικό και Επαγγελματοβιοτεχνικό) από το 1919 μέχρι το 1933 με την επωνυμία «Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Ηπείρου», με ζώνη ευθύνης και τους 4 Νομούς της Ηπείρου όπως προείπα .

Το 1933 με τον Νόμο του 1925  αποσπάται ως χωριστό το«Επαγγελματικό & Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Ηπείρου». Τα δύο πλέον Επιμελητήρια δηλαδή το «Εμπορικό & Βιομηχανικό Επιμελητήριο Ηπείρου» και το «Επαγγελματικό & Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Ηπείρου» λειτούργησαν από το 1933 μέχρι το 1988 με μικρές τροποποιήσεις με την παραπάνω νομοθεσία, που αντικαταστάθηκε από τον νεώτερο Νόμο 1980.

 

Τα επιμελητήρια ολόκληρης της χώρας ανεξαρτήτως των όποιων κοινωνικών ,πολιτικών ,γεωπολιτικών αλλαγών που συνέβαιναν και προφανώς επηρέαζαν την οικονομία της χώρας παρέμειναν πάντα όρθια ,στάθηκαν στο ύψος τους  .Ήταν πάντα εκεί ,προστάτες των δικαιωμάτων της επιχειρηματικότητας ,πάντα με στόχο την ενδυνάμωση της ,την περαιτέρω ανάπτυξη  και την πρόοδο της .

Το Επιμελητήριο ποτέ δεν φοβήθηκε τις πολιτικές αλλαγές γιατί ήξερε πάντα τι να κάνει ,πώς να το κάνει και τέλος να το υλοποιεί  .Πότε δεν έβαλαν οι διοικήσεις πάνω από τα συμφέροντα της επιχειρηματικότητας τα προσωπικά τους συμφέροντα .Διαφωνίες υπήρχαν πάντα και θα υπάρχουν αλλά είναι πολύ σημαντικό πως ποτέ κανείς στην διοίκηση του επιμελητηρίου δεν έφυγε χωρίς να του αναγνωριστεί η προσφορά και η συμβολή στην ανάδειξη της επιχειρηματικότητας .

Το επιμελητήριο Ιωαννίνων ,ο επιμελητηριακός θεσμός δεν είναι ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών ,δεν είναι για μένα αλλά και φαντάζομαι για όλους ο δρόμους του παραγοντισμού ,δεν είναι σημείο για πολιτικές αντιπαραθέσεις .

Είναι το σπίτι μας .Είναι το σπίτι του κάθε επιχειρηματία ,άλλωστε και με τη νέα μας στρατηγική ,το νέο business plan  , σε αυτό αποφασίσαμε να απαντήσουμε ,να δώσουμε την απάντηση στην ερώτηση που ξέρω πως πολλοί κάνουν ,Γιατί υπάρχετε ; Γιατί σας πληρώνουμε ;

Είναι το σπίτι σε όλους αυτούς που επιθυμούν να βρούνε νέους επιχειρηματικούς δρόμους ,σε αυτούς που θέλουν να βρούνε λύσεις στα προβλήματα που δεν μπορεί η κεντρική εξουσία να τους λύσει  ,είναι το σπίτι που για όλους θεωρούμε πως περισσεύει πάντα ένα κεραμίδι για να τους  προστατεύσει  .

Είμαι περήφανος που υπηρετώ ένα από τα πρώτα  επιμελητήρια που δημιουργήθηκαν στην χώρα ,αισθάνομαι ιδιαίτερη συγκίνηση που σήμερα βρίσκομαι στην θέση του πρόεδρου και έχω την ευκαιρία να γιορτάσω τα 100 του χρόνια, αλλά και ταυτόχρονα να σχεδιάσω με τα στελέχη του επιμελητήριου ,τους συνεργάτες ,την διοίκηση του, την επόμενη ημέρα τα επόμενα γιατί όχι 100 άλλωστε εμείς βρήκαμε το επιμελητήριο και από εμάς θα το βρούνε και άλλοι .

Δεν διεκδικώ και δεν θα πρέπει να διεκδικούμε βραβείο από τη πολιτεία ,εμείς κάνουμε το αυτονόητο ,εργαζόμαστε καθημερινά ,παρεμβαίνουμε και δημιουργούμε ,δημιουργούμε νέο πλούτο που ισοδυναμεί με νέες θέσεις εργασίας αλλά και με την αύξηση του ΑΕΠ της χώρας . Δεν βλέπω τον εαυτό μου εννοώ ως επιμελητηριακός  ως πρόβλημα ,αισθάνομαι περήφανα ,το πρόβλημα το είπα και το πρωί στην συνεδρίαση της ΚΕΕΕ είναι της πολιτείας .

Αυτή πρέπει να αντιληφθεί τον ρόλο μας ,εμείς τον γνωρίζουμε ,είμαστε στην πρώτη γραμμή της επιχειρηματικότητας και μάλιστα πολλές φορές με μεγάλο ρίσκο ,δεν είναι λίγοι οι συνάδελφοι μας που έχασαν ακόμη και τα σπίτια τους ,τις περιουσίες γιατί επέμεναν να επιχειρούν και όχι να βολευτούν ,πρέπει να αντιληφθεί ότι όλοι εμείς ΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕ την επιχειρηματικότητα ,τον επιμελητηριακό θεσμό από όποια κάθε φορά θέση ,μας επιλέγουν τα μέλη μας .

Η πολιτεία πρέπει να κατανοήσει ,ότι εμείς είμαστε ο πλούτος της ,δεν της κοστίζουμε τίποτα ,δεν τις δημιουργούμε ελλείμματα ,αγωνιζόμαστε καθημερινά και αφήνουμε πολλές φορές και τις επιχειρήσεις μας για να υποστηρίξουμε το έργο του επιμελητήριου ,συμβάλουμε στην οικονομική ανάπτυξη ,δεν είμαστε Εισπράκτορες της, είμαστε και πρέπει να το κατανοήσει οι άμισθοι σύμβουλοι της ,όσο πιο γρήγορα το αντιληφθεί τόσο καλύτερα για όλους  .

Εμείς όλοι δεν είμαστε οι εχθροί του κράτους ,του δημόσιου τομέα ,προερχόμαστε και είμαστε το κομμάτι της ελεύθερης οικονομίας ,της υγιούς οικονομίας ,δεν πιστεύουμε στην ασυδοσία ,πιστεύουμε σε  μια οικονομία που οι θεσμοί του κράτους θα λειτουργούν ,ελεγκτικά αλλά όχι τιμωρητικά όπως σήμερα  .

Στο επιμελητήριο Ιωαννίνων που έχω την τιμή να το εκπροσωπώ από την θέση του προέδρου έχουμε μια αρχή ,την αρχή της μικτής οικονομίας ,ένα μοντέλο που παράγει νέο πλούτο και που βέβαια με συγκεκριμένες πολιτικές θα τον επιστρέφει στα αδύναμα κοινωνικά στρώματα της χώρας άλλωστε δεν υπάρχει κάποιος από εμάς που αν κερδίζει δεν θέλει να επιστρέψει πίσω για αυτόν τον σκοπό  .

Γνωρίζουμε πολλά από πρώτο χέρι ,ξέρουμε τι σημαίνει επιχειρείν ,το είπα και το πρωί ,εργαζόμαστε για ένα νέο μοντέλο οικονομίας που σίγουρα αν θέλετε ,θα αντιστρέψει σε πολύ μεγάλο βαθμό το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, που είναι τόσο σημαντικό για την οικονομία μιας χώρας .

Όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκομαι στο Επιμελητήριο  Ιωαννίνων αλλά και όσα χρόνια έχω την τιμή να βρίσκομαι στην  προεδρεία του, κάναμε πολλά ,σίγουρα κάποιες φορές μπορούσαμε και περισσότερα .

Όμως ποτέ δεν σταματήσαμε ,ποτέ δεν τραβήξαμε  χειρόφρενο ,ποτέ δεν βάλαμε όπισθεν .

Κοιτάμε ΜΠΡΟΣΤΑ ,Με το επιμελητήριο ΜΠΡΟΣΤΑ ,άλλωστε αυτό είναι και το νέο μας σλόγκαν .

Δημιουργούμε εκείνο το περιβάλλον ,που θα μας βγάλει από τα αδιέξοδα και θα μας πάει σε νέους επιχειρηματικούς παραδείσους .

Σχεδιάζουμε το νέο επιμελητηριακό μας ΜΕΓΑΡΟ ,το νέο μας σπίτι ,ξεκινήσαμε σοβαρές συζητήσεις με όλους τους φορείς ,με το πανεπιστήμιο την περιφέρεια, την αυτοδιοίκηση για να δημιουργήσουμε μαζί, το μέλλον που μας αξίζει .

Υλοποιήσαμε αλλά και Σχεδιάζουμε   στοχευόμενες ημερίδες για όλους τους τομείς και κλάδους της επιχειρηματικότητας ,σχεδιάζουμε τη νέα χρονιά δυο φεστιβάλ που θεωρούμε ότι με ομπρέλα το επιμελητήριο πρέπει να γίνουν θεσμοί ,το φεστιβάλ τεχνολογίας και το φεστιβάλ γαστρονομίας και οίνου. Προκηρύξαμε και μελετούμε όλες τις πτυχές τις επιχειρηματικότητας για να γνωρίζουμε εμείς αλλά και οι επιχειρηματίες πως ,και που πρέπει να κινηθούν, κοιτάζουμε με το  βλέμμα στο μέλλον ,δημιουργούμε την δική μας εξωστρέφεια ,καινοτομούμε .

Κοιτάμε στα μάτια τον κάθε επιχειρηματία και υποσχόμαστε πως ακόμη και αν μείνει μόνος ,θα έχει ΕΜΑΣ σε κάθε του βήμα ,σε κάθε του πρόβλημα .ΚΟΙΤΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ,ΜΕ ΤΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΜΠΡΟΣΤΑ .

ΣΑΣ  ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΆ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΆ ΜΟΥ ,ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΌΛΩΝ .

 

Φωτογραφίες